29 de xaneiro de 2016

Parir sen medo

Unha embarazada, moito, barriga enorme a desafiar a gravidade, está a término, máis, está para parir, en traballo de parto, pola cidade de rúas estreitas, tráfico, bares e portais de altos edificios. Leva o móbil na man, mírao nerviosa, unha e outra vez, mentres busca bar ou portal onde meterse. Anda máis rápido que as súas pernas, ollos inquietos, delatando sombras. Nun sitio público, a pleno día, non se atreverán... Está sendo perseguida. Quere chamar o seu compañeiro, quere que a saquen de alí, desa carreira de obstáculos que non acougan, sentirse segura. Esperar. Parir sen medo.

Una embarazada, mucho, barriga enorme desafiando la gravedad, está a término, más, está para parir, en trabajo de parto, por la ciudad de calles estrechas, tráfico, bares y portales de altos edificios. Lleva el móvil en la mano, lo mira nerviosa, una y otra vez, mientras busca bar o portal donde meterse. Anda más rápido que sus piernas, ojos inquietos, delatando sombras. En un sitio público, a pleno día, no se atreverán... Está siendo perseguida. Quiere llamar a su compañero, quiere que la saquen de allí, de esa carrera de obstáculos que no se calman, sentirse segura. Esperar. Parir sin miedo.

Ningún comentario:

Publicar un comentario